Yapılan saha araştırmasında İstanbul’daki Afgan göçmenler, kentin en ağır işlerini yapan ‘hayaletlere’ benzetildi.

Göç Araştırmaları Derneği’nden Doç. Dr. Didem Danış, “Afgan göçmenler bugün dünyada yaşadığımız küresel eşitsizliğin en bariz, billurlaşmış ve en gözle görülür örneklerinden bir tanesi” diyor.

Afganistan’daki savaş, çatışma, intihar bombaları, hava operasyonları, doğal afetler, işsizlik ve açlık, göç hareketinin 40 yıldır devam etmesine neden oluyor.

Resmi rakamlara göre ülkesinden kaçıp Türkiye’ye gelmiş 170 binden fazla Afgan bulunuyor.

Türkiye’ye giriş yapan Afganlardan biri, tehlikeli göç yolunu şu sözlerle anlatıyor: “En başta 250 kişiydik. Türkiye sınırına 130 kişi ulaşabildi. Diğerlerinin durumu ne oldu bilmiyorum.”

Araştırmacı Sibel Karadağ, İstanbul’da yaşayan bekar, erkek Afganların 300 lira ödeyerek 15-20 kişilik evlerde kaldığını söylüyor. 

Rapor, Afganların hiç bıkmadan, usanmadan, sitem etmeden saatlerce, günlerce çalışmasını ‘çileci beden emeği’ olarak tanımlıyor: “Her türlü ağır koşullara rağmen direnç gösteren, şikayet etmeyen, toleransı çok yüksek, çok ağır koşullarda, uzun saatler çalışabilen bir emek gücünden bahsediyoruz. Birkaç şey içeriyor: Çok ciddi bir tolerans, çok ciddi bir bedensel ve psikolojik direnç.”

Afganlar, sabahın erken saatlerinden itibaren Küçüksu’da bulunan Afgan pazarında 100-150 lira arasında değişen yevmiye karşılığında iş bulmaya çalışıyor.

Dahası:

Afganlar Türkiye’ye kaçak yollardan nasıl geliyor?

Afgan göçmenlerin ‘yolculuğuna’ dair drone görüntüleri.