David Bowie belgeseli ‘Moonage Daydream’ gösterimde. Türkiye’de sınırlı sayıda sinema salonunda az sayıda izleyiciye ulaşsa da, etki alanı gişe verilerinden büyük. Soundtrack albümü eşliğinde, belgeselin renkli evrenine ışınlanıyoruz. 

En büyük macera

Bowie, 8 Ocak 1947’de doğdu. 17 yaşında ilk 45’liğini, 20’sinde ilk albümünü yayımladı. 1969’da ‘Space Oddity’ ile artık tanınmış bir sanatçıydı. Son albümü ‘Blackstar’ 69. yaş gününde yayımlandı: “Film yıldızı değilim / Popstar değilim / Olağanüstü bir yıldız değilim / Ben bir kara yıldızım.” Bowie, albümün yayımlanmasından üç gün sonra, 11 Ocak 2016’da hayatını kaybetti.

Filme yansıyan bir sahnede “16 yaşından beri bir insanın yaşayabileceği en büyük macerayı yaşamaya kararlıydım” diyor.  

Yokluğunu duyanlara

Filmin yönetmeni, ‘Cobain: Montage of Heck’ ve ‘Jane’ gibi yapımlarda imzası olan ödüllü Brett Morgen. Bowie’nin ergenlik yıllarında hayatına girişini “Biri beni anlıyormuş, fark ediliyormuşum gibi bir his vardı. Kaldığı yer orası olsaydı, bu da yeterli olurdu. Çünkü dönüştürücü bir roldü” sözleriyle anlatıyor. 

Guardian’da Lynsey Hanley de gidişinden beş yıl sonra benzerini yazmıştı: “Bowie öldüğünden beri, tıpkı çocukluğumda olduğu gibi kendimi biraz kaybolmuş hissediyorum. Bowie başkalarıyla temas kurmakta zorlanan insanlar için bir rehberdi.”

Bowie’nin müzik yolculuğuyla birlikte hayata bakışını ve kendi olma inadını anlatan ‘Moonage Daydream’, bu yalnızlığı duyanlar için motive edici bir teselli.

Müzikal kolaj

Bowie, 30 yıl boyunca her şeyi biriktirmiş. Brett Morgen’in belgeseli, yıllarca içinde çalıştığı bu zengin arşivden (konser, film, röportaj kayıtlarından) oluşuyor. Bu arada ailesinin ‘sevgiyle yapılmış’ bu işe onay verdiğini ekleyelim.

Cannes’da gala yapan belgesel, Bowie’nin ‘Ziggy Stardust’ yıllarından başlayarak, 70’lerden 2000’lere uzanan serüvenine ilişkin bir kolaj. Fonda annesi, babası ve üvey kardeşi Terry görünse de, kurgu kronolojik bir seyir izlemiyor, yakınlarıyla yapılmış görüşmelere yer vermiyor. Rol aldığı filmlere, disiplinlerarası sanatına değiniyor ama odak müzikte.

Rolling Stone filmi, ‘sıradışı bir sanatçı için sıradışı bir belgesel’ olarak nitelendiriyor. Yönetmeni bir DJ’e benzetirken, yapımı, Bowie’nin perdeye yansıyan ironik sözleriyle özetliyor: “Her şey çöp ve tüm çöpler harika.”

Soundtrack albümü de dijital mecralarda yayında. Yeni düzenlemeler ve gün yüzüne çıkan kayıtlarla birlikte içinde onlarca şarkı bulunuyor.

Az sayıda salonda

‘Moonage Daydream’ Türkiye’de dünyayla birlikte 16 Eylül’de, sınırlı sayıda sinemada gösterime girdi. 41 salonda kendine yer bulan yapımı ilk verilere göre 1200 kişi izlemiş. Atilla Dorsay onlardan biri. Dorsay’a göre ‘Beyazperdede gördüğümüz en zengin ve özgün müzik belgeseli’:  

“Birçok şarkısını zamanında çekilmiş belgelerden dinlemek, sinemada izleyegeldiğimiz en zengin müzik belgeselini ortaya koyuyor. Kendi adıma onu iyice tanıdım- bunca yıl sonra. Ve bu rötara üzüldüm... Böylesine zengin, yaratıcı, müzik üzerine olsa da hemen tüm sanatları kapsayan, bize böylesine orijinal bir kişiliği tüm boyutlarıyla tanıtan bir başka belgesel hatırlayamadım. Bunlara asgari bir ilginiz bile varsa, bu başyapıtı kaçırmayın derim.”