Toplam sözcük sayısı: 1.553 - Ortalama okuma süresi: 6 dakika

Alp Ustaoğlu

Tenis sezonu ocak ayında başlayıp kasım sonuna kadar neredeyse her hafta dünyanın farklı yerlerinde oynanan turnuvalarla devam ediyor. Bu anlamda tüm sporlar içinde en acımasız yıllık takvim açık ara teniste bulunuyor. Ancak bu takvimdeki dört turnuvanın tenis dünyası için yeri çok ayrı. Ocakta Avustralya Açık, mayısta Roland Garros, temmuzda Wimbledon ve ağustosta ABD Açık organizasyonları ‘Grand Slam’ olarak adlandırılıyor. Dünyada tenise başlayan her çocuğun en büyük hayali bir grand slam turnuvasında oynayabilmektir. Bunlardan birini kazanmak ise sizi ‘grand slam şampiyonu’ yapar ve doğrudan farklı bir statüye geçersiniz. Bugün turdaki tenisçiler grand slam kazananlar ve kazanamayanlar olarak ikiye ayrılıyor. Roland Garros da senenin ikinci büyük turnuvası olarak büyük bir savaşa sahne oluyor. 

Turnuva her yıl mayıs-haziran aylarında Paris’te oynanıyor. İki hafta süren ve toprak zeminde oynanan Roland Garros ismini I. Dünya Savaşı’nda çarpışan Fransız bir savaş pilotundan alıyor. Şampiyonluk kupasının adı ise ‘Şövalyeler Kupası’. Turnuvanın her detayına işlenmiş olan savaş temasından da anlayacağınız gibi Roland Garros’u kazanmak her şeyi kazanmaktan çok daha zor. Örneğin Roger Federer’in bir ve Novak Djokovic’in sadece iki Roland Garros şampiyonluğu bulunuyor. Wimbledon veya Avustralya Açık’taki dominasyonları Paris’te görmek mümkün değil. Bunun tek bir istisnası var, o da Rafael Nadal. Roland Garros’u tam 14 kez kazanan ve imkânsızı gerçekleştiren İspanyol oyuncunun heykeli çoktan kort bölgesine dikildi bile.

Nadal, heykeliyle birlikte

Olimpiyat köyü tadında bir tesis

Roland Garros’u bu sene de Paris’te akredite yazar olarak takip ediyorum, turnuva yüksek bir tempoyla oynanmaya devam ediyor ve ilk hafta geride kaldı. Roland Garros, Paris’in Boulogne Billancourt bölgesinde geniş bir alana yayılan olimpiyat köyü tadında bir tesiste oynanıyor. Kort bölgesi, en büyüğü 15 bin kişilik Philippe Chatrier olmak üzere Suzanne Lenglen ve Court Simonne Mathieu stadyum kortları, pek çok küçük kort, büyük bir medya merkezi, restoranlar, mağazalar, yaşam alanları, yeşil alanlar ve seralarla çok geniş bir bölgeye yayılıyor. Metro bağlantısından sonra 10 dakikalık bir yürüyüşle kort bölgesine ulaşıyorsunuz, bu yol zaten tamamen Roland Garros simgeleri ile donatılmış durumda. Seyirciler maçlık veya günlük biletler ile katılım sağlıyorlar ve sabah saat 9.00’dan itibaren kort bölgesinin etrafında yoğun seyirci kuyrukları oluşmaya başlıyor. Saat 12.00 gibi ise içeride iğne atsanız yere düşmeyecek tarzdan bir kalabalık bulunuyor. 

Bu kalabalık Djokovic gibi yıldız oyuncuların maçlarının olduğu günlerde zirve yapıyor. Kort bölgesinin içinde ise seyirciler maçlara girmek, yemek ve alışveriş yapmak için sürekli kuyrukta beklemek zorundalar. Özellikle maçlara giriş için başlangıçtan sonra sadece oyun aralarında bir dakika olarak seyirci alınabildiği için kortların önünde büyük kuyruklar oluşuyor. Turnuvaya eşi ve çocukları ile gelen Romanyalı bir baba, ortamı güzel ama biraz ticari bulduğunu, kendisi babasıyla 1984 yılında turnuvaya geldiğinde o zamanlar her şeyin daha doğal olduğunu söyledi. Ancak çoğunluk hâlinden memnun, sonuçta sevdikleri oyuncuları canlı olarak seyredip onlardan bir imza alabilme ihtimali ve kort bölgesindeki havayı solumak herkesi mutlu ediyor. 

Organizasyon komitesi de katılımcıları rahat ettirmek için son yıllarda bazı değişiklikler yaptı, artık çok eskiyen ‘Arena’ lakaplı 1920’li yıllardan kalma 1 numaralı kort yıkılıp yerine yaşam alanları yapıldı; bu alanlardaki dev ekranlarda toplu olarak maçları izlemek veya vakit geçirmek mümkün. Medya merkezi de yeni yerine taşındı; eskiye oranla çok daha büyük ve modern merkez inşa edildi. Kort bölgesinin arka tarafında ise seralar ve ufak bir koruluk bulunuyor, bu bölgeye yeşillikler içinde Simonne Mathieu Kort’u inşa edildi. Zamanında Paris Belediyesi ile korunun içine yapılan bu kortun inşaatı için büyük sorunlar yaşanmış. Ancak daha sonra gerekli izinler alınarak kort yapımı tamamlanmış.

Her sabah seyircilerin tesise alınmasından önce yeni günle ilgili tüm hazırlıklar tamamlanıyor. Özellikle turnuvada görev yapan ve eğitimlerine çok önem verilen ‘ball kids’, yani top toplayıcı çocukların hazırlıkları görmeye değer. Çocuklar sabah erken saatlerde kort bölgesinin merkezinde farklı gruplar hâlinde antrenman yapıyorlar ve maçlarla ilgili son talimatları alıyorlar. Tüm top toplayıcı çocukların marş söyleyerek kort bölgesinde yaptıkları 5-6 dakikalık motivasyon koşusu gerçekten çok etkileyici. Sabahın başka bir aksiyonu da oyuncuların yaptıkları antrenman seansları. O gün maçı olan tenisçiler, maçın olduğu kortlarda sabah çok erken saatlerde antrenman yapıyor. Bu seanslar medya için çok önemli çünkü sadece akredite medyanın girebildiği antrenmanlarda oyuncularla yakınlaşma ve sohbet etme fırsatı bulabiliyorsunuz.

Kortlarda büyük mücadele

Erkeklerde en büyük favori Djokovic…

Sahanın içine dönersek, orada da değişim rüzgârları esiyor. Roland Garros’ta tam 14 şampiyonluğu bulunan Rafael Nadal bu sene ilk kez yok. Tenisi bırakan Federer, Serena Williams ve Paris’te çok sevilen Juan Del Potro ise emekli oldukları için turnuvaya katılmadılar. 1999 yılından bu yana ilk defa Nadal ve Federer’in ikisinden birinin olmadığı bir Roland Garros yaşanıyor. Djokovic bir bakıma eski yıldızların tek temsilcisi olarak turnuvada mücadele veriyor. Tabii ki yeni isimler de var. Yeni Nadal olması beklenen Carlos Alcaraz ile beraber Casper Ruud, Stefanos Tsitsipas, Holger Rune gibi yeni nesil tenisçiler ön plana çıkıyor. Erkeklerin kilidi ise muhtemel Alcaraz–Djokovic yarı final eşleşmesi ile çözülecek gibi görünüyor, bu maçın galibi büyük ihtimalle bu senenin erkekler şampiyonu olacaktır.  

Sabalenka…

Kadınlar tablosu ise biraz daha farklı. Normal şartlarda tüm oyuncuların birbirini yenebildiği sürprize açık kadınlar tenisinde bu durum toprak kort ve Roland Garros’ta zirve yapıyor. Geçen senenin şampiyonu Iga Swiatek özellikle mental açıdan biraz yorgun görünüyor. İlk iki turda iyi bir tenis oynayan Elena Rybakina ise gribal enfeksiyon nedeniyle turnuvadan çekildi. Bu noktada, ikinci haftada Aryna Sabalenka’nın dördüncü turda Sloane Stephens’ı geçebilirse en azından final için biraz daha ön plana çıkabileceğini düşünüyorum. Ancak elemelerden gelip dördüncü tura, dolayısıyla ikinci haftaya kalan Rus Elina Avanesyan gibi sürpriz isimleri de daha üst turlarda görme şansımız hiç az değil. Kadınlarda 2017 yılında Jelena Ostapenko’nun yaptığı gibi beklenmeyen bir şampiyon da görebiliriz.