Burak Şahin

Bir avuç insan yine tüm yasaklara, tehditlere, nefrete inat bugün (26 Haziran) Taksim’de olacak. Korkuyor olabilirsin, haklısın da. İnan ki ben de korkuyorum ama haklılıktan çıldıracağımız bir savaşı kazanamaz mıyız sanıyorsun? İstiklal Caddesi boyunca senin haklarını korumak için yürüyen binlerce insan kuş olup uçtu mu? Omuz omuza yürüdüğün, beraber sloganlar attığın insanlar bitti mi? Yorulmuşsundur, geç arkaya biraz dinlen. Ben de yoruldum. Yüzüne bir su çarp, iki nefeslen ayıp değil ya. Yolumuz daha uzun, belki çok uzun. Ama onurumuzdan başka sahip çıkacağımız neyimiz kaldı?

Ben hayatım boyunca bunlarla mı uğraşacağım diye isyan ediyorsundur belki. Avrupa’daki gençlerin yaşamına bakıp özgürlüklerine imreniyorsundur. Gitmek istiyorsundur. İmkânın varsa git yahu, bu ülkeye hiçbir borcun yok için rahat olsun. Belki düzenini kurarsın, oraya yerleşip mutlu olursun belli olmaz bu işler. Hem euro almış başını gitmiş, dönmezsen de arkadaşların gelir arada tatile. Mis gibi. Sıkılırsan da dönersin yine buraya, tam da Mis Sokağı’na. Bir yere kaçmıyor kimse. Hem ben seni biliyorum, binlerce kilometre ötede olsan bile burada yaşananları takip etmeden duramazsın. Polis saldırısından sonra tek tek arkadaşlarını kontrol edersin iyiler mi diye. Gözaltılar bırakılana kadar uyuyamazsın hatta. Uyu canım benim, birbirine sahip çıkanlar biter mi?

Benim imkânım yok, hiçbir yere de gidemiyorum ama burada da artık her gün devletin sopasını yemekten bıktım, bırakın beni azıcık eğleneyim diyorsundur arada. Kız gullüm bizim kanımızda var, hadi giyin çık dışarı. Seksi bir şeyler giy, koli kesersin belki bu akşam. Kulübün girişinde para isterler şimdi, bir tanıdık varsa guest list’e yazdır adını. Eğlenmeden, dans etmeden, kahkaha atmadan nasıl yaşayacaksın, nasıl yaşayacağız? Eğlendiğin için sakın ama sakın suçluluk hissetme ama olur mu? Direniş sadece sokakta olmuyor, senin istediğin gibi yaşaman bile başlı başına bir direniş. Senin bu ülkede varoluşun direniş. Söyle bana sen biter misin?

Bak başka neler bitmez sayayım sana. Okulda ‘fazla kibar’ bir İngilizce öğretmenin vardı ya hani. İçten içe yanıktın ona. Hah evet o işte. Ya da annenin günlere gelen ‘erkek fatma’ bir arkadaşı vardı, ‘değişikti’ biraz hatırladın mı? Peki Osmanbey metro durağında senden ateş isteyen trans kadın? Hafiften beğenmişti de seni. Ya daha geçen gün görmüştün, Maçka Parkı’nda öpüşen kızlar vardı. Bir tanesinin gökkuşaklı çorabı ne güzeldi. Ateşin çıktığında acilde seninle ilgilenen doktor, marketteki kasiyer, mağazadaki satış görevlisi, geçen bindiğin otobüsün şoförü, latteni yapan barista, karşı inşaatta çalışan işçi, avukat, mühendis, gazeteci, bankacı, mimar, turizmci, kuaför, sosyal medya fenomeni, şarkıcı, yazar, tiyatro oyuncusu, siyasetçi, sporcu… Sayayım mı daha? Türkiye’nin her yerinde aile ve toplum baskısından dolayı gizli gizli uygulamalarda kendine arkadaş arayanlar, LGBTİ+ derneklerinde canla başla mücadele edenler, lezbiyenler, gayler, biseksüeller, translar, interseksler, lubunya dostları, senin dostların, arkadaşların, ailen. Anne ve baban daha hazır değil mi? Olsun zamanı gelir, en iyi sen bilirsin. Umut nerede çıkar göster demiştin. Şimdi söyle bana, gözaltılarla, gazla, copla, baskıyla, sansürlerle, yok saymayla biter mi bu insanlar?

Bak her yerdeler, her yerdeyiz. Gökkuşağı bile seni sırılsıklam eden yağmurun ardından çıkıyor. Bazıları sokakta ıslanıyor, bazıları tek başına bir şemsiyenin altında. Şuradaki apartmanın girişine sığınanlar var, yağmur geçsin diye beklerken biri açık iki çay söyleyenler, evinin balkonundan olup biteni izleyenler, ayakkabısının içi su dolanlar… Bak hepimiz buradayız, birazdan çıkacak gökkuşağını bekliyoruz. Biz neleri atlattık, bu yağmur ne ki? Islanmak mı istiyorsun? Islan. İçinden ağlamak geliyordur bazen. Ağla açılırsın. Omzunda ağlayacağın birileri var mı? Şu an yoksa da dert etme, biz buluruz birbirimizi. Mutluluktan ağlarız belki bu sefer. Gözyaşlarımızı da bitti sanma. Ne biz biteriz ne de gözyaşlarımız biter.

Yazının tamamını buradan okuyabilirsiniz.

Dahası:

Hülya Çetinkaya’nın kronolojik derlemesi: Türkiye‘de Onur Yürüyüşü’nün direnişi
Furkan Öztekin’in yazısı: ‘Gökyüzüne uzanmak: Açık Sütun üzerine bir deneme’
‘Başka Bir Gün’ podcasti: 30 Haziran 2013 LGBTİ Onur Yürüyüşü
‘Kuest’ videosu: İstanbul'da nasıl 100 bin kişilik Onur Yürüyüşü yapıldı?
Ömer Topaloğlu’nun yazısı: ‘Bir varoluş mücadelesi: Onur Yürüyüşü’
Emrah Temizkan’ın Kapsül Pazar’da geçen yıl yayınlanan ve LGBTİ+ Onur Yürüyüşü'nün tarihi ile Türkiye'deki yansımasını anlatan yazısı: ‘Onursuz olmasın aşk’