Hazırlayan: Cevat Kriket

Manchester City, İstanbul’da son kez Avrupa kupası maçına çıktığında tarihler 2 Ekim 1968’i gösteriyordu. Menajeri Joe Mercer’la 31 yıl aradan sonra mutlu sona ulaşan İngiltere şampiyonu, o dönemki adıyla Mithatpaşa Stadyumu’nda Fenerbahçe’nin karşısına ilk maçtaki 0-0’lık hayal kırıklığını telafi etmek için çıkmıştı. “Bizde var ayak, yok kafa, Avrupalılarda yok ayak, var kafa” sözüyle tanınan Macar teknik direktör Ignac Molnar’ın çalıştırdığı Fenerbahçe’nin kadrosunda ise Can Bartu, Ogün Altıparmak, Ziya Şengül, Ercan Aktuna, Abdullah Çevrim, Şeref Has, Nedim Doğan, Selim Soydan gibi isimler vardı.

49 bin kişinin stadyumu doldurduğu bir Dolmabahçe akşamında Fenerbahçe, 11. dakikada yenik duruma düşse de özellikle ikinci yarının tamamını üstün oynamış, Can Bartu’nun virtüözlüğünde Abdullah Çevrim ve Ogün Altıparmak’ın golleriyle tarihî bir galibiyet elde etmişti.

Dönemin City kadrosu

55 yıl aradan sonra İstanbul da, Manchester City de, futbol da (Eh, tabii Fenerbahçe de) çok değişti. O gün kadrosunda yabancı oyuncu olmayan City’nin bugün sahipleri dahi yabancı. Ve Abu Dabi’den akan o sermaye, dünya futbolunun çehresini tamamen değiştirmiş durumda. Bu ahval ve şerait, City’i 55 yıl sonra İstanbul’a bu kez dünyanın en fiyakalı takımı olarak getiriyor.

City saygınlık, Inter tekerrür peşinde

Avrupa futbolunun en büyüğü cumartesi akşamı 22.00’de İstanbul Atatürk Stadyumu’nda belli olacak. Son lig şampiyonluğunu 2021’de yaşayan Inter, 2010’da Jose Mourinho’yla Barcelona’ya karşı yaptığı gibi Pep’i bir kez daha bozguna uğratarak tüm dünyayı şaşırtmayı hedefliyor. Milano ekibi, son altı sezonda beş kez şampiyon olarak Premier Lig’in üzerinde büyük bir hâkimiyet kuran Manchester City’nin yanında epey mütevazı kalıyor.

Takımın yıldızlarından De Bruyne ve Guardiola (Fotoğraflar: Depo Photos)

Abu Dabi menşeli, öyle pek finansal fair play falan da dinlemeyen ekonomik gücüyle City, çağımızın 1 numaralı teknik direktörü Pep Guardiola aracılığıyla kurduğu hâkimiyeti, Kupa 1’le taçlandırmazsa Avrupa’nın geleneksel devleri tarafından saygı görmeyeceğini, zengin bir Arap sülalesinin haddinden pahalı oyuncağı, politik bir ‘yumuşak güç’ aracı olarak kalacağını biliyor. Bu yüzden son 10 yılda elde ettikleri tüm başarılara rağmen bu maç onlar için aynı zamanda bir dönüm noktası.

Taktik bakış: Zıtların mücadelesi

Taktik açıdan bu iki takımın mücadelesi tam bir zıt güçler savaşı olacak. Simone Inzaghi’yle elit bir 3-5-2 takımı olan Inter, City karşısında ön alan presiyle hiç uğraşmayacak, derinde savunacak, kompaktlığından ödün vermeyecek, 8’li savunma ve orta alan bloğuyla +1 üstünlüğe sahip olacak, topa sahip olduğu nadir anlarda ise oyuna kanatları ve asimetrik dizilişiyle genişlik katarak çok hızlı bir şekilde çift forvet hattına ulaşmak isteyecek. Bu, aslında Inter için ideal bir maç senaryosu. Sorun şu ki rakipleri, bu taktiğin antitezi olduğu oyunun dünya üzerindeki en iyi temsilcisi.

2021 finalinde Pep Guardiola’nın ‘gereğinden fazla düşünmesi’nin de etkisiyle Chelsea’ye kaybeden City o maça stoperleri ve sağ beki dışında yedi orta saha oyuncusuyla (sol bek Zinchenko’yu da orta saha kabul edelim) çıkmıştı. Guardiola’nın öğrencileri o gün belki de sezonun en etkisiz maçını oynamıştı ama bu büyük hayal kırıklığı Pep’e unutamayacağı dersler verdi. Rekortmen golcü Erling Haaland’ın olduğu denklemde Pep’in ‘aşırı düşünme’sine, gerçek bir golcü yerine orta saha bolluğu icat etmesine gerek yok. 

Hakan Çalhanoğlu ve Lautaro Martínez

Premier Lig’de 36, Şampiyonlar Ligi’nde 12 gol atan Haaland tüm canavarlığıyla burada ve City’nin Chelsea finalindeki gibi etkisiz kalmasına izin vermeyeceği kesin. Oyunun tamamında topa hâkim olması beklenen Maviler, bu sezonun tüm belirleyici maçlarında (son iki aydaki Bayern Münih, Real Madrid, Arsenal) rakiplerini sahadan silmeyi başardı.

Bu takımların hepsi oynamak istedilerse de -belki de aralarında en iyisi ilk maçta ilk golü yiyene kadar Bayern’di- sahada hiçbir varlık gösteremediler. Inter’in bu takımlardan farkı yukarıda da belirttiğimiz gibi gerektiğinde katı bir 8’li hatla gömülmekten şikâyet etmeyecek olması.

City, bu hattı açabilmek için Kevin De Bruyne-İlkay Gündoğan-Bernardo Silva-Jack Grealish hattının yaratıcılığı kadar Haaland’ın dağıtıcılığına da ihtiyaç duyacak. Gol gecikir de geçmiş başarısızlıkların anıları oyuncuların psikolojilerine hâkim olmaya başlarsa Guardiola’nın çok kızdığı düşük isabet yüzdeli ortalar, düşük gol yüzdeli ceza sahası dışı şutların sayısı artabilir. Inzaghi’nin maç tahtasında ‘City’nin sonlandıramadığı ataklar’ yazdığına eminim. Inter maç boyu buradan üretmeyi amaçlayacak.

Muhtemel 11’ler

Manchester City: Ederson; Walker, Ruben Dias, Ake; Stones, Rodri; Bernardo Silva, De Bruyne, İlkay Gündoğan, Grealish; Haaland.

Inter Milan: Onana; Darmian, Acerbi, Bastoni; Dumfries, Barella, Hakan Çalhanoğlu, Mkhitaryan, Dimarco; Lautaro Martinez, Dzeko.