Sayı: 159 - Ortalama okuma süresi: 5 dakika (1.400 kelime)

Hazırlayan: Cevat Kriket 

TFF Başkanı Büyükekşi sokaklarda tek başına yürüyen ya da evde yemek yapan birine benzemiyor ama öyle olsaydı ağzına mutlaka şarkı da takılırdı. O farazi şarkı bugüne kadar ‘Başım belada’ydı belki ama şu aralar daha neşeli takılıyordur bizim alternatif Büyükekşi: “Ne iyi ettin geldin, ne iyi ettin geldin, zamanlaman harikaydı, zamanlaman harikaydı.”

Hakikaten Vincenzo Montella öyle bir zamanda geldi ki hem Stefan Kuntz yönetimindeki millî takım hâlâ yarışın içindeydi hem de kimse takımdan memnun değildi. Karizmatik İtalyan, önce medya karşısında haddinden fazla güler yüzlü olmasıyla puan kaybeden sonra da oyuncu grubunun saygısını kazanamamasıyla tefe konan ‘sıradan’ Alman’dan kalan memnuniyetsiz havayı dağıttı. 

Fotoğraflar: Depo Photos

Cenk Tosun’un deyimiyle ‘futbolcuların dilinden anlayan’ Montella, Hırvatistan’ı deplasmanda, Letonya’yı içeride yendi ve bir anda Hırvatların da Galler’de tökezlemesiyle EURO 2024 biletini erkenden kaptı. Tarihinin en garip günlerini geçiren Almanya, deplasmanda 72 yıl sonra mağlup edildi. Galler karşısındaki oyun iç açmadı ama zaten Kuntz sonrası Montella döneminin farkı da sahadaki oyunun ilerlemesiyle alakalı değildi. 

Tüm maçlarda Kuntz’a yapılan kadro tercihi eleştirilerinin benzerleri Montella’ya da yapılabilirdi belki ama Montella’nın oyuncuları bir şekilde kritik anları daha iyi oynamayı başardı. Bunun adı kimilerine göre şans, kimilerine göre motivasyon farkıydı. 

Kuntz haksız: Fark var

Konuşturulacak bir sistemin olmadığı yerde ‘oyuncunun dilinden anlama’nın böyle sonuçları olabiliyor demek ki. Yine de Kuntz’un iddia ettiği gibi ‘değişen bir şey yok’ demek saçma olur. 25 Mart’ta Ermenistan karşısına çıkan 11’le dün Galler’deki 11 arasındaki tek ortak isim, Ferdi Kadıoğlu.

Kuntz’un teslim olmakla suçlandığı ‘papaz’ oyuncu grubu ağırlığı, Montella döneminde yerini Abdülkerim Bardakcı, Samet Akaydın, Cenk Özkaçar, İsmail Yüksek, Barış Alper Yılmaz, İrfan Can Kahveci, Kenan Yıldız, Emre Akbaba, Kaan Ayhan, Yusuf Sarı, Yunus Akgün gibi isimlere bıraktı. 

İki dönemde de ekseriyetle kadroda olanlar Kerem Aktürkoğlu ve biraz da Salih Özcan’dan ibaretti. Montella bir yandan Adana’dan tanıdığı oyunculara bolca yer verirken diğer yandan -Kuntz’un aksine- kendi takımında oynayan ve formda olan oyuncuları tercih ederek doğru bir iş yaptı.

Oyunun genel stratejisinden öte kazanan/formda 11’i bozmamaya dikkat etmesi kötü sonuç verebilirdi. Özellikle Letonya maçındaki İsmail Yüksek ve Salih Özcan’ın aynı anda sahada olması, santraforda Barış Alper Yılmaz’ın, sol bekte stoper kökenli Cenk Özkaçar’ın oynaması gibi Hırvatistan maçı kopyası tercihler başka şartlar altında tekrarlanır ve sonuç kötü olursa ‘Montella’nın harika zamanlaması’ tartışmalı hâle gelebilir. Futbol kamuoyunun bu ‘nankör kedi’liğini hocamız zaten çok iyi biliyordur.

EURO 2020’den kalan ders

Hatırlarsanız EURO 2020’ye büyük umutlarla giden, özellikle Fransa maçının gazıyla, formda savunma oyuncularıyla oyunu tutup sürpriz galibiyetler almaya, hatta yarı final yapmaya aday gösterilen bir ‘Bizim çocuklar’ heyecanı vardı. O heyecanın sonu İtalya, Galler ve İsviçre karşısında 3’te 0’la neticelenmişti. 

Bugün Türkiye bir kez daha kapalı savunmalara karşı zorlanan, dar alanda set oynamaktan çok geniş alanlarda iş yapabilen, hücum yetenekleri bakımından -özellikle Arda Güler de olmadığında- basbayağı kısıtlı bir kadroya sahip. Ancak bu kez tarihinde ilk kez grubundan lider çıkmış da olsa burnu sürtülmüş, futbol hiyerarşisi içindeki yeri konusunda daha bilinçli, her şeyden önemlisi kendine güvenen, güvenilen ve bir şeyleri ispat çabasını koruyan motive bir hocaya sahibiz. 

Bu yüzden aslında sadece başı beladan kurtulduğu için sevindirik olan federasyon başkanımız değil, biz de şu aralar “Zamanlaman harikaydı” diye sokaklarda dolaşıyor olabiliriz.

Hakikaten ne iyi ettin geldin be Montella!