Sayı: 146 - Ortalama okuma süresi: 5 dakika (1.514 kelime)

INJI rüzgârı: ‘Azıcık göbek atalım ya!’

Güneş Denizyolu

Sıradan bir akşam. Uzun zamandır birlikte çalıştığı bir arkadaşıyla, üzerinde pijamalarla, her zaman yaptığı gibi sadece eğlenmek için 15 saniyelik bir TikTok videosu çekti.

Takvimlerin 1 Nisan 2022’yi gösterdiği o sabaha uyandı. Dünü zaten kötü değildi ama o sabah, önceki günlerden çok farklıydı. Ve hayır, “Şaka gibi ya!” dedirtse de şaka değildi. Pandemi döneminde eğlenmek için açtığı, 57 takipçili ve ortalama 12 beğenili TikTok hesabı bu videodan sonra uçmuştu. Ders boyunca sürekli profil sayfasını güncelliyor, görüntülenme sayısının artışına bakıyordu. O günü, 2.4 milyon görüntülemeyle bitirmişti video. Zaten bundan sonrası da belli ki çok daha farklı olacaktı.

Fotoğraflar: Instagram/injiverse

Bahsettiğim bu hikâye, Z kuşağı deyimiyle ‘Esas karakterin hayatının sonsuza kadar değiştiği o havalı ama bir o kadar da bize uzak gelen hikâyesinin anlatıldığı’ bir Amerikan gençlik filmi değil.

Çok uzak birinin hikâyesi de değil. Muhtemelen her gün Twitter ya da TikTok’ta ismini veya şarkısını duyduğunuz İnci Gürün’den bahsediyorum. 

I-ııh. Hâlâ çıkaramadınız mı?

INJI desem? Ya da daha kolay olsun:

“Ya bir şey arıyoruz da böyle. Darbuka, böyle arabesk. Göbek atalım ya, abi azıcık göbek atalım ya!”

Hemen her yerde duyduğunuz, sosyal medyayı ele geçiren bu şarkı, INJI (İnci Gürün)’ün ‘Bellydancing’ adlı şarkısı. 

Herkesin bildiği -en azından kabullendiği diyelim- bazı yeni gerçekler var. “Bir gün herkes 15 dakikalığına ünlü olacak” sözünü güncellememiz ve hatta normalleştirmemiz lazım. Ayrıca günümüzde başarı ve ün için standartlar aşağı yukarı belli: Doğru insanlarla çalışma, maddi olanaklar, yetenek, zamanlama, şans ve TikTok’un gücü. Olasılıkların hangileri bir araya gelmeli, en önemlisi hangisi sorularının yanıtları değişken olsa da TikTok’un gücü tüm ihtişamıyla o listede parlıyor.

Arkasına aldığı hayran gücü ve sosyal medyanın tüm imkânlarıyla kendine has bir evren yaratan Taylor Swift’in TikTok’ta yayınladığı albüm tanıtım videolarını hatırlayın. Ünlülerin, sanat kurumlarının, markaların koşa koşa, bir zamanlar burun kıvırdıkları TikTok trendlerine uyma çabaları da gözlerinizin önüne gelebilir.

Ancak INJI’nin hikâyesini ilginç kılan ve son günlerde bu kadar konuşulmasına neden olan başka şeyler de var. Anlattıklarına bakılırsa zaten hâlihazırda her şeyin yolunda gittiği hayatı bir gecede değişmiş. Üstelik gerçekten hiç beklemediği bir anda.

‘Var mısın iddiasına?’

Sekiz yaşından beri müzikle iç içe INJI’nin ilk aşkı da piyano olmuş. Lise yıllarında korolarda, caz gruplarında çaldığını her fırsatta kendini sahneye attığını anlatıyor, “Hayatta müzikten daha çok sevdiğim bir şey yok” diyor.

Ancak yine de kendine farklı bir kariyer yolu çizmiş. Ya da şöyle diyelim, müzik hobi olarak kalmış hayatında. Arkadaşlarıyla yazıp çizip çalıp müzik yapsalar da o, şarkılarını Spotify hesabına bile koymamış. En sonunda arkadaşıyla girdiği bir iddia sonunda ilk olarak ‘Madeline’ şarkısını platforma yüklemiş, sonrası çorap söküğü gibi gelmiş. 

Hayatı ne kadar değişti, bir şey söylemek zor. Fakat en azından kıyafet dolabını güncellediğini söylüyor: “Her gün bir ofise gidiyordum. Tüm dolabım takım elbise, pantolon ve kaşmir kazaklarla doluydu. Şimdi dolabımı ikiye böldüm. Önde gökkuşağını andıran rengarenk kıyafetler, arkada da katlanmış iş kıyafetleri.”

Yani aslında dumanı üzerinde tüten bir ünü var INJI’nin. Peki ya şarkıları? Kimilerinin sıradanlığına burun kıvırdığı, kimilerinin vasatlıkla suçladığı, bazılarının ise “Ne bekliyorsunuz, eğlenceli işte. Unutur, gider” diyerek hoş gördüğü sözleri nasıl yazıyor? Çocukluğundan itibaren klasik müzik eğitimi almış olsa ve şu an tamamen yeni trendlere uygun müzik yapsa da yazdığı şarkı sözlerinin arkasında geçmişin izleri olduğunu söylüyor. İdolü değil, ancak Amy Winehouse’un hikâye anlatma şeklini ve şarkı sözlerine hayran:

“Amy Winehouse hikâye anlatımı açısından en sevdiğim sanatçı. Eşsiz ve daha önce hiç duymadığınız şarkı sözlerinde inanılmaz hikâyeler anlatıyor. Ben bunu tamamen farklı bir türde yapmaya çalışıyorum, ama kesinlikle ona saygılarımı sunuyorum.”

23 yaşındaki şarkıcı, kuşağının kodlarını da taşıyor elbette. Eğlenmeye, bir şeyleri dikkate almamaya ya da tam tersi tepki gösterecekse de farklı şekilde gösteren sözler yazıyor. Sadece eğlenmek için müzik yaptığını, önceliğinin insanların şarkılarını duyduğu zaman kıkırdamalarını istediğini, böyle olduğu için de yaptığı müziğin sevildiğini söylüyor.

Şarkı sözleriyle ise şikâyetler, kendisine iyi gelmeyen bir flörtten kurtulma motivasyonu, eski sevgiliye duyulan öfke, (Bknz. Madeline şarkısı), sarhoşluklarla dolu bir gecenin hikâyelerine ortak ediyor dinleyicileri. Ayrıca feminist güçlenme teması da var, insanlara gaz verme isteği de…En büyük amacı ise daha önce söylenmemiş sözleri, olabilecek en sıradan şekilde söylemek: “Korkunç bir ayrılık yaşadınız diyelim. Sizi ağlatacak, duygusal şarkılar olduğunu biliyorum. Ama insan bazen duvarı yıkmak veya bir koltuğa vurmak istersiniz ve bunun için de bir şarkınız olmalı.”

Birlikte çığlık atabileceğiniz müzikler

Instagram biyografisinde yazan ‘Making music you can scream along to/ Birlikte çığlık atabileceğiniz müzikler yapmak’ sözü de yol haritasının özeti.

INJI, “İnsan hayatı bir gecede değişebilir” sözünün canlı örneği. Böyle hikâyeleri masallarda ya da çok sevdiğimiz romantik komedi filmlerde izlemeye bayılırız. Neticede gerçek değildir, hem zaten kimse bu kadar şanslı da olamaz. Belki de INJI’ye -müzikal yorumlar dışında- gelen eleştirilerin ve nefretin nedeni budur. Zaten ayrıcalıklı bir aileye doğmuş, Türkiye’deki pek çok gencin hayal dahi edemeyeceği imkânlar sunulmuş. Bunlar da yetmezmiş gibi yetenekli ve şanslı. 

Alizade-INJI rekabeti

Sözü bitirirken sosyal medyanın gündemindeki Alizade-INJI rekabetine de değinelim. Son birkaç haftadır Twitter’da sürekli bu ikiliyi görüyorsanız, yalnız değilsiniz. Bu kıyaslamanın en büyük nedeninin iki kadının kendi alanlarında başarılı olması olduğunu söyleyerek başlayalım. İkisi de kendi tarzlarında, kendi hikâyelerini anlatıyor. 

Ancak sosyal medya malum, etkileşim dünyası, kaos diyarı… İki genç şarkıcı hayat koşulları, tarzları ve bunların bir yansıması olan şarkı sözleri nedeniyle kıyaslanıyorlar. Kıyaslamaların temasında ise INJI daha ‘ithal’, Alizade’yi ise daha ‘bizden’ bulan bir tutum var. Bize sayılarla gelin derseniz, buyrun: En son baktığımızda Spotify’da INJI, 2 milyon 984 bin; Alizade ise 2 milyon 140 bin dinlenmeye sahipti.

Sosyal medyanın rüzgarı INJI’yi ne kadar götürür, Türkiye halkının Tarkan’dan beri kanayan yarası olan ‘Türkiye’den bir pop star’ özlemi diner mi bilinmez… 

Ne olacak bekleyip göreceğiz. Yakından görmek isteyenlere bir de not: INJI 6-7 Ocak’ta Zorlu PSM’de sahne alacak. Bilet bulacak kadar ‘şanslı’ olursanız, ‘azıcık göbek atmaya’ davetlisiniz.

Dahası

INJI’nin konuk olduğu ‘Akustikhane’ bölümü, ‘You Know I'm No Good’ performansı.

gündem

Fotoğraf: The NYT

İtalya’nın Bologna kentinin sembollerinden tarihi Garisenda kulesi, eğim artışı ve yıkılma tehlikesi nedeniyle birkaç yıl sürecek tadilata alınacak. 12. yüzyılda yapılan Garisenda kulesindeki eğimin 4 dereceye ulaştığı belirtiliyor. Ülkenin en meşhur eğik kulesi Pisa’daki eğim ise 3.97 derece olarak hesaplanıyor. Dante’nin 14. yüzyılın başında yazdığı başyapıtı ‘İlahi Komedya’da kuleden ve eğikliğinden söz ediliyor.

Üsküdar Salacak Sahili’nde kaçak olduğu tespit edilen kafe, İBB ekipleri tarafından yıkıldı. İBB Başkanı İmamoğlu, sahilde yapılmak istenen projeden görseller paylaştı. 

Almanya’da düzenlenecek UEFA Euro 2024’ün grup kuraları çekildi. F Grubu’nda yer alacak Türkiye’nin rakipleri Portekiz, Çekya ve elemelerden gelecek son takım (Gürcistan, Yunanistan, Kazakistan veya Lüksemburg) ile eşleşti. Türkiye, turnuvadaki ilk maçında 18 Haziran’da Signal Iduna Park’ta elemelerden gelecek rakibi ile karşılaşacak. 22 Haziran’da ise yine stadyumda Portekiz’le oynayacak. Gruptaki son maç 26 Haziran’da Hamburg’daki Volksparkstadion’da Çekya’yla. Turnuvanın ayrıntılı maç programı ve tanıtım videosu.

BBC Türkçe’nin video haberi: ‘Öğrenciler anlatıyor: KYK yurtlarında neler yaşanıyor?’

İsmail Saymaz’ın yazısı: “Seçil Erzan, Eylül 2022’de Terim ailesini Bozcaada’daki evinde ağırladı. Buluşmada Erzan’ın eski nişanlısı ve Terim’in avukatı Candaş Gürol ile Nur Erkasap da vardı. Yemekten sonra ‘Terim’ belgeselini izlediler. Terimler geceyi evde geçirdi.”

Ozan Gündoğdu'nun yazısı: 'Seçil Erzan nasıl dolandırıcı oldu-2: Hepimiz Arda Turan’ız!'

bir foto

Şeriban Alkış

Fotoğrafçı Elliott Erwitt, 29 Kasım günü 95 yaşında hayatını kaybetti. Adını hiç duymadıysanız bile fotoğraflarını görür görmez tanırsınız. Erwitt, ‘sokak fotoğrafçılığının Charlie Chaplin’i’, ‘ünlüler ve köpeklerin fotoğrafçısı’ gibi sıfatlarla anılıyor. Kimler poz vermemiş ki ona? Marilyn Monroe, Che Guevara, Simone de Beauvoir ve niceleri…

Daha önce bu köşede fotoğraflarına yer verdiğimiz Martin Parr, Erwitt hakkında şunları söylüyor: “Tartışmasız harika bir fotoğrafçıydı. Zihnime iyice kazınmış en az 10 fotoğrafı var.”

Eğlenceli köpek fotoğrafları ve romantik sokak fotoğraflarının yanı sıra tarihe geçen toplumsal ve siyasal olayları da fotoğrafladı. ABD ile SSCB arasında imzalanan kültürel bir anlaşma sonucu 1959’da karşılıklı olarak her iki ülkede açılan sergilerden Moskova’da yapılanı sırasında ABD Başkan Yardımcısı Richard Nixon ile Sovyet başbakanı Nikita Kruşçev'in, tarihe ‘Mutfak tartışması’ olarak geçen fotoğrafını çekerek dünyada tanınır oldu. Suikastle öldürülen ABD Başkanı Kennedy’nin eşi Jacqueline Kennedy’i cenazede çektiği fotoğraf, çok bilinenlerden.

Ancak yine de onu en iyi hatırlatanlar gündelik hayata dair olanlar: bir çiftin California’da bir deniz manzarasına park etmiş aracın yan aynasında çekilen fotoğrafı, Eyfel Kulesi önünde su birikintisinin üstünden atlayan şemsiyeli adam.

Rus Yahudisi bir baba ile 1917 Devrimi’nin ardından Fransa’ya göç etmiş Rus bir annenin oğlu olarak 1928’de Paris’te doğdu. Asıl adı Elio Romano Ervitz. Çocukluğunun büyük bir kısmı, babasının işi nedeniyle İtalya’da geçti. Ervitz ailesi II. Dünya Savaşı başlamadan önce İtalya’daki faşizmden kaçarak ABD’ye taşındı. 1940’ların ortasında fotoğraf ve sinema üzerine Los Angeles’ta üniversite öğrencisiyken fotoğraf stüdyolarında çalışmaya başladı. 1950’lerle birlikte seyahat ve moda dergileri için ‘ticari fotoğrafçılık’ yapmaya başladı. 1954’te ise fotoğrafçılık ajansı Magnum’un asil üyesi oldu.

Fotoğrafçılığına dair son sözleri, kendisi söylesin: “Gerçekten önemli hiçbir şeyin olmadığı ama bir şekilde eğlenceli bir şeyler anlatabildiğini düşündüğüm önemsiz anlar bunlar. Fotoğraf çekmenin asıl püf noktası, sabırlı olmak ve öngörülen anın ve unsurların gerçekleşmesini beklemektir.”

📸 Daha fazla fotoğraf.

pazar önerileri

• Maggie Rogers albümü: ‘Heard in a Past Life’ 
• Kapsül’de bu hafta | Spor: ‘Galatasaray-ManU, Terry Venables’, Kültür: ‘Hasat 2023: Bu yıl neler dinledik?’, Günlük Doz (1 Aralık): ‘Aylardan zam’, Business: ‘Metalaştıramadıklarımızdan mısınız?'
• Haluk Bilginer’in başrolünde olduğu ‘The Turkish Detective’ dizisinin fragmanı.  
• IndieWire seçkisi: ‘Yılın en iyi 25 filmi’
• Pınar Erkan’ın yazısı: ‘İstanbul’un en şahane haritalarını çizen adam Jacques Pervititch ve Kadıköy’ 
• Socrates’ten Emre Yazıcıol’un Türkiye’nin voleyboldaki kimliğini değiştiren Giovanni Guidetti’yle söyleşisi: ‘VakıfBank’ta 15 Yıl, Milli Takım, Pizzacılık’ 
• ‘KALT’ın Podcast’i’ yeni bölümü: ‘Günah Değil, Sevap Değil ama Kerizlik’