Sayı: 174 - Ortalama okuma süresi: 4 dakika (1.255 kelime)

Paptircem anlatıyor: 'Artık kendimi daha çok seviyorum'

Barış Akpolat

Albümlerin genellikle bir formülü olur. Eğer deneysel değilse açılışından kapanışa kadar belli bir düzeni vardır. Genellikle iki balad, bir de orta tempolu parça diğer şarkıların arasına serpiştirilir. 

Fotoğraflar: paptircem/Instagram

Paptircem’in (Sena Gül) 2024 tarihli ‘Büyüklere Ninniler’ albümü ise bu formülü uygulamıyor. İlk dinlediğimde en çok tamamının baladdan oluşması dikkatimi çekmişti. Bu kadar hüzünlü bir albümü bu kadar sıkılmadan dinlediğimi pek hatırlamıyorum. ‘Büyüklere Ninniler’in dramatik havası pek çok duyguyu bir arada sunuyor. Dinlerken kendimi, duygularımı sorguladım, çocukluğuma gittim ve Sena ile empati kurarken yakaladım kendimi. Söyleşiyi bitirdiğimizde sanki pek çok açıdan benzediğimizi düşündüm. Sena, küçük detaylardan etkilenip şarkılar yazan bir müzisyen. Konuşmak için Göztepe Özgürlük Parkı’nda buluştuğumuzda ikimiz de yanımızdaki piknik masasında fasulye ayıklayan adamı izledik bir süre. Aslında sohbetimizi ilk o okudu da diyebiliriz.

Paptircem yani Sena’yı ilk olarak Instagram videolarıyla tanımıştık. ‘Evolution of Mor ve Ötesi’, ‘Bali Man’, ‘Hurdacı Person’ gibi videoları viral oldu ve onu takibe aldı birçoğumuz. Çocukluğundan itibaren müzikle iç içe yaşamış, enstrüman çalmayı öğrenmiş ve durmadan yazmış; aynı zamanda psikoloji ve felsefe okurken kendi sorunlarını çözmeye odaklanmış biri. Müziğe yaklaşım biçimini, ilgilendiği türleri konuşurken o kadar farklı yerlere gittik ki sohbete dönmek bazen zor oldu. Bir şarkı yazarının duygu durumunu çözmeye çalışmayı, müzisyenle empati kurmayı özlediğimi itiraf etmem gerekiyor. 

Barış: Mutlu müzik beni sinirlendirir. Mutlu müzik çok yapay bir şeymiş gibi geliyor bana. 

Paptircem: Sana yüzde 100 katılmakla birlikte neden böyle düşündüğünü sormak istiyorum. Neden böyle düşünüyorum bilmiyorum ama bir milyon katılıyorum sana. Ben de mutluluktan beslenen birisi değilim. 

Karamsarımdır. Genel olarak major gam ile yazılmış popüler müzikten hazzetmiyorum diyebilirim.

Major gamdan ben nerede hazzediyorum biliyor musun? Eğer bahsettiğim konu, birini kaybetmek gibi çok ağır ve depresif bir konuysa ve onu iyi hatırlamaksa… Evet, orada major gam kullanmayı severim.

Dinlerken gerçekten çok etkilendiğim ‘Kaptan’ tam da böyle bir parça değil mi?

Belki de tek major şarkım. Harika bağladık. 

‘Kaptan’ gerçekten hiç beklemediğim bir şekilde biten bir parça. Dedeni kaybettikten sonra yazdın değil mi? 

Evet. Nahif bir anma o. Dedemi çok seviyor ve özlüyorum ama geriye dönüp baktığımda ‘neredesin’ diye sorduğum bir yerden değil şarkının anlatımı. Daha çok “İyi ki benim dedemdin ve seni çok şefkat ve sevgiyle anlıyorum” demek için yazdım. Ben kendi derdime sevecen yaklaşamam. Çünkü zaten şefkatle yaklaşabiliyor olsam o dert olmaktan çıkardı, belki de derdim olmazdı. “Yaşlı hissediyorum kendimi bazen” falan derken müziğimde de bunlardan bahsedesim geliyor. 

‘Padişahım’ sonrasında festival kadrolarından çıkarıldım’

Standart bir formül yok albümde. Sanki 40 yıldır müzik yapıyorsun da ‘Bu kez de bunu yapıyorum. İstemeyen dinlemesin’ der gibi bir rahatlık var.  Ama albüm haricindeki single'larında da farklılık mevcut. Mesela ‘Padişahım’ böyle bir şarkı. Bu planlı programlı bir durum mu?

‘Padişahım’ gurur duyduğum bir parça. Çok iyi bir şarkı bence ve ben çok az şarkımın bu kadar çok arkasındayım derim. Bu şarkıdan sonra bazı festival kadrolarından çıkarıldım. Nabız yoklamak için yazmışım gibi geliyor ama hiç de öyle değil. Farklı bir şey yapmak istemiştim. 

Şarkı çıktıktan sonra binlerce insandan “Bu tuttu, buradan devam et” gibi yorumlar aldım. Çünkü bu bir başarı getirdi bana. Ben de şunu sormak istiyorum: Peki bu başarıyı doğru düzgün yorumladınız mı? Yani zamanın ruhu var şarkıda. Bu benim hiç denemediğim bir şeydi. Güzel de oldu. Ama hissettiğim şey neyse onu yapmak istiyorum. Caz bir şarkı da yapmak istiyorum. 

Çocukken yalnız hissediyor muydun kendini?

Kendimi aşırı yalnız ve biraz gözardı edilmiş gibi hissediyordum, evet. Kimseyi suçlamıyorum bu arada. Herkesin büyük dertleri var neticede. 

Bunun yanında şarkılarında hiç ezik bir taraf yok. Empati yapabildiğim için rahatlıkla söylüyorum. Ben de yalnız büyüdüm ve sende de o hava var. Çözümleri kendi kendine bulmuşsun gibi. Kendini biraz daha güçlü kılmaya çalışmakla geçmiş yılların. 

Öyle ciddi travmaları olan bir çocuk değildim ama bir yerde bir eksiklik de vardı. Bu eksikliğe bir dönem çok öfkelendim. Bir de üstüne psikoloji okudum. Okurken hayatımın daha fazla farkına vardım. Kendime de hiç şefkatle yaklaşmazdım, hep kendimi suçladığım bir dönemim oldu. Sonra bir gün geldi ve kalemi alıp kendimden özür dilemek için başladım yazmaya. Kendime hiç sahip çıkmadığımı fark etmiştim. Artık kendimi daha çok seviyorum. 

Pek çok single sonrasında ilk albümünü yayınlamış ve gayet net bir kabul görmüş bir sanatçı olarak bir sonraki adımında seni meraklandıran, heyecanlandıran şey nedir?

Dedim ya kendimde bir değişim var. Kendime bakışım değişti biraz. Mesela iki aydır eskiden dinlediğim Rage Against The Machine, Massive Attack, The Prodigy gibi kanımı kaynatan müziklere döndüm. Bunları dinlerken kafamı sallamadan duramazdım. Duvara yumruk attıracak şeyler dinliyorum. Tamam, hikâye anlatımında içimden daha duygusal şeyler geliyor ve dolayısıyla daha çok balad yazmış oluyorum. Ama her şeyin farklı bir anlatımı olabilir. Şu an daha öfkeli hissediyorum kendimi. 

O yüzden dinlediğim müziklerle entegre olabilecek ve benim kanımı kaynatacak şeyleri ben yapmak istiyorum. Tedirginim fakat insanların ne tepki vereceğini de düşünmüyorum. Kısacası yeni şeyler yapmayı deneyeceğim. Ortaya çıkacak sonuç beni de şaşırtacak gibi geliyor. Ne çıkacağı hiç belli olmaz.

‘Nefes alır gibi hikâye anlatmak’

Her şeyin formülize edildiği, müzikteki bütün hataların temizlendiği, insan faktörünün neredeyse ortadan kalktığı bir dönemdeyiz. Paptircem ise insanlığını her şarkısında daha fazla ortaya koymaya çalışan bir açıdan bakıyor müziğe. Hatalarını anlatıyor, duygularından bahsediyor. Gayet harika bir sohbeti olsa da esasen müziğiyle kendini gerçekten anlatabildiğine inandım. 

Bundan sonraki üretimlerinde bambaşka tarzları icra edebilme ihtimalinden bahsettiği sırada onu dinlerken aklımdan şunlar geçiyordu: Sena’nın nefes alma biçimi bu. Bazen dolaylı bazen dosdoğru hikâyeler anlatmak. 

Farklı ruh hâllerine bürünse de farklı müzikler dinleyip onları müziğine katmaktan bahsetse de o hayata ve kendine dair hikâyeler anlatmaya devam edecek.

bugünkü destekçimiz

Star Wars evreninden yepyeni bir hikaye; ‘’The Acolyte’’ şimdi sadece Disney+’ta!  

Lucasfilm’den Star Wars evrenine yepyeni bir soluk geliyor: ‘The Acolyte’. İzleyiciyi, Jedi Düzeni’nin gücünün zirvesinde olduğu ancak karanlık ile aydınlık arasındaki sınırın bulanıklaştığı bir döneme götüren 8 bölümlük dizi 5 Haziran’da Disney+’ta izleyici ile buluştu.

Disney+ orijinal dizisi, Jedi Düzeni’nin gücünün zirvede olduğu ve refah hüküm sürdüğü Yüksek Cumhuriyet döneminde geçmektedir ancak aydınlık ve karanlık arasındaki denge sanıldığının aksine net değildir. İzleyicileri böyle bir döneme götüren 8 bölümlük dizi The Acolyte, Star Wars evrenine bambaşka bir bakış açısı sunuyor.

Dizinin hikâyesine gelecek olursak; Eski bir Padawan olan Osha, düşük rütbeli bir yük gemisi tamircisidir. Geçmişindeki gizemli ve hayatını değiştiren tek bir andan yıllar sonra, bir dizi Jedi cinayeti karşısında Cumhuriyet’in baş şüphelisine dönüşür. Ve tüm ipuçlarını birleştirdiğinde, gerçek katili yakalamanın tek yolu karanlık bir aile sırrını yeniden canlandırmaktan geçecektir.

Leslye Headland’in yaratıcısı olduğu ve genç oyuncu Amandla Stenberg'in başrolünü üstlendiği dizinin oyuncu kadrosunda; Dafne Keen, Jodie Turner-Smith, Joonas Suotamo, Amy Tsang ve Carrie-Anne Moss gibi isimler yer alıyor.

gündem

Fotoğraf: Depo Photos

5 lira değerindeki madeni paraların tedavüle çıkarılmasına ilişkin karar Resmî Gazete’de yayımlandı. Tedavüle çıkan madeni 5 lira, Cumhuriyet’in 100. yılı anısına çıkarılan 5 liralık hatıra paradan sadece ön yüzünde yer almayan ‘100. Yıl logosu’yla ayrıştı. Madeni parada Atatürk rölyefi, Türkiye Yüzyılı logosu ve Türkiye Cumhuriyeti yazısı olacak.

Fenerbahçe’nin bugünkü kongresinde yarışan başkan adayları Aziz Yıldırım ve Ali Koç’un katıldığı yayının tam kaydı, yazılı dökümü ve moderatör Ahmet Selim Kul anlatıyor: ‘Öncesi ve sonrasında neler yaşandı?’

Kemal Can’ın yazısı: ‘Akşener’in Beştepe’ye avdeti hadisesi’

İstanbul’un simgelerinden Taksim Meydanı’nda Sultan 1. Mahmud zamanında inşa edilen (1733) ‘Taksim Maksemi’, İBB Miras tarafından restore edilerek ‘Cumhuriyet Müzesi’ olarak açıldı. Yapı son yıllarda, İBB Taksim Cumhuriyet Sanat Galerisi olarak kullanılıyordu. Müze, pazartesi hariç her gün 10.00-19.00 saatleri arasında ziyaret edilebilecek. 

Ampute Futbol Millî Takımı, Fransa’da düzenlenen Avrupa Şampiyonası finalinde İspanya’yı 3-0 mağlup ederek üst üste üçüncü kez kupanın sahibi oldu. 2017 ve 2021 yılında Avrupa, 2022’de de Dünya şampiyonluğunu kazanan takımın forveti Ömer Güleryüz, toplam 11 gole ulaşarak gol krallığında zirveye oturdu.

Günlerdir Yunanistan’ın Simi (Sömbeki) Adası’nda aranan 67 yaşındaki İngiliz doktor Michael Mosley’nin cansız bedeni, adadaki bir mağarada bulundu. Adada tatil yapan Mosley, son olarak St. Nicholas Plajı’nda görülmüştü. Güvenlik kamerası görüntülerinde, Mosley’in plaj yakınlarındaki bir köyden dağlık bir yola doğru ilerlediği görülüyordu. Mosley, aralıklı oruç diyeti yöntemlerini anlattığı televizyon programları ve BBC Radyo 4’te hazırlayıp sunduğu 'Just One Thing' podcasti ile tanınıyor. 

14 Haziran’da başlayacak Avrupa Futbol Şampiyonası’nda (Euro 2024) Gürcistan, Portekiz ve Çekya’yla aynı grupta yer alan Türkiye’nin turnuva kadrosu açıklandı. 

pazar önerileri

Don Nino/Roma (Fotoğraf: Diego Buonanno/Condé Nast Traveler)

Nilay Örnek ve Sinan Hamamsarılar’ın podcasti ‘Yemekte Bile Yemek Konuşuyoruz’ bölümü: ‘Ortak sevdamız dondurma’

Kontrbas sanatçısı Kham Meslien’in ARTE Concert kaydı: ‘Cosmo Jazz 2023’

Gazeteci Çetin Cem Yılmaz anlatıyor: ‘Türk pop müziğini yeniden tanımlayan albüm Tarkan-Aacayipsin 30 yaşında’

The New Yorker karikatürü: ‘The Mind-Body Problem’

Socrates’ten Övünç Özdem ve Emre Özcan, Beşiktaş’ın yeni teknik direktörü Giovanni van Bronckhorst’u ‘Reaksiyon’da konuşuyor: ‘Takım yönetimi, oyun tarzı, kadro değişimi’

Mehmet Yaşin’in yazısı: ‘Lezzet otlardan sorulur’

Kapsül’de bu hafta | Spor: ‘Kızıl Çiçek: Bill Walton’ın ardından’, Kültür: ‘Türkiye ve Yunanistan'ın dostluğu: 'Elgin Mermerleri', Günlük Doz (7 Haziran): ‘Kumpara’, Business: ‘Denetim vakti’